کیهان نوشت: عليرضا نوري‌زاده با اشاره به اصرار محافل اپوزيسيون به تحريم انتخابات نوشت: از هم‌اکنون پيداست که شماري از ما، تحريم را مناسب‌ترين وسيله براي مقابله با بازي انتخابات فرض کرده‌ايم. اما در واقع اين تحريم فقط شامل خود ما مي‌شود که اصلا با صندوق‌هاي رأي و رژيم و نمايندگي‌هايش کاري نداريم. اما متأسفانه بعضي از ما به اين توهم دچار هستيم که اگر ما انتخابات را تحريم کنيم و يک اطلاعيه چهار خطي بيرون دهيم و بعضا در يکي از شبکه‌هاي ماهواره‌اي داد سخن دهيم که بله، اين انتخابات غيرقانوني است و... پنجاه ميليون رأي‌دهنده در خانه مي‌مانند و توصيه‌هاي ما را به گوش جان اطاعت خواهند کرد.

وي مي‌افزايد: گروه دوم، که در جمعشان بسياري از مخالفان سرسخت رژيم هم ديده مي‌شوند بر اين باورند که بايد کاري کرد، بايد فضا را از اين حالت يأس و بي‌تصميمي بيرون آورد. مي‌توان يکبار ديگر با هوشمندي فضاي سال 88 را ايجاد کرد. بايد با دقت رفتار و عملکرد رژيم را زير نظر داشت. اگر رفسنجاني و مشايي تأييد صلاحيت شدند بايد همه توان را به کار برد که بازتاب رقابت اين دو با سعيد جليلي در جامعه انعکاس پيدا کند.

نوري‌زاده در اين نوشته که قبل از معلوم شدن رد صلاحيت 2 نامزد فتنه‌گران و حلقه انحراف به نگارش درآمده، ادامه مي‌دهد: سرانجام گروه سوم که باز از مخالفان سرشناس نظامند و در عين حال شعار انتخابات آزاد را به عنوان شعاري‌ محوري در مبارزه خود برگزيده‌اند، بر اين باورند که هر نوع شکافي در بدنه رژيم، به ايجاد فرصت جهت برگزاري انتخاباتي آزادتر، منجر خواهد شد. و حال که رهبر رژيم با دو نامزد مذکور سر آشتي ندارد وظيفه ما حتي اگر قلبا اعتقادي به اين دو نامزد نداريم، حمايت از آنها در برابر ولي‌فقيه است. گروه سوم اتخاذ يک استراتژي مرحله‌اي را ضروري مي‌داند. بر آن است که با برشمردن مضار آمدن امثال سعيد جليلي به صورت فعال از راه دور ولي با حضوري ملموس، بدون آنکه خود رأي دهد، در انتخابات شرکت کند. اينکه هاشمي بيايد يا مشايي براي اين دسته چندان اهميت ندارد. مهم آمدن يکي از آنها و نيامدن جليلي يا ولايتي است.

با اين وصف به نظر مي‌رسد رد صلاحيت نامزد فتنه‌گران و حلقه انحرافي باعث شوک شديد در محافل ضدانقلاب شده است.

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، همزمان با نزدیکی به زمان برگزاری یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری و تشدید تحرکات ضد انقلاب، عناصر سلطنت طلب و ضد انقلاب در جدید ترین نشست خود درحالی قرار است اوائل هفته آینده در فرانسه گرده هم آیند که هیچ یک از مدعوین اطلاعی از زمان و مکان برگزاری نشست ندارند.

این نشست که شنبه و یکشنبه آینده در پاریس با نام نشست شورای (به اصطلاح) ملی برگزار می گردد به دلیل عمق اختلافات عناصر ضدانقلاب با یکدیگر بارها به تعویق افتاده بود و حال که قرار است برگزار گردد هیچ یک از مدعوین اطلاعی از زمان و محل برگزاری نشست ندارند.

در اطلاعیه ای که توسط یکی از سایت های سلطنت طلب در خصوص مدعوین به این برنامه منتشر شده است، دلیل این بی نظمی و ناهماهنگی ها را مسائل محرمانه اعلام نموده است.

در این پیام که از قول مسئول اطلاع رسانی شورا منتشر گردیده آمده است :

«بدینوسیله از خبرنگاران و نمایندگان رسانه ها که جهت شرکت در نخستین نشست شورای ملی ایران در پاریس اوراق هویتی و معرفی نامه ارسال کرده اند تقاضا می شود در اسرع وقت شماره تلفن همراه خود در مدت اقامت در پاریس را اطلاع دهند. مستدعی است دوستان توجه داشته باشند که به دلایل امنیتی نشانی محل مجمع تنها حدود یک ساعت پیش از برگزاری از طریق پیامک (اس ام اس) برای ایشان ارسال خواهد شد، لذا اعلام شماره تلفن همراه در پاریس جهت تکمیل درخواست شما ضروری است.»
 

همچنین این درحالی است که اکثر گروه های ضد انقلاب این نشست را یک شوخی پنداشته اند  و پیش بینی می شود این نشست عناصر سلطنت طلب همانند دیگر نشست هایشان سبب تشدید اختلاف گردد.

لازم به ذکر است حضور افرادی چون نازیلا گلستان و امیر فخرآور که در بین ضدانقلاب متهم به همکاری با وزارت اطلاعات ایران می باشند سبب اعتراضاتی از سوی همین تعداد اندک شده است.

به گزارش خبرنگار وبگردی باشگاه خبرنگاران،  رفتار تمامیت خواهانه دلالان اپوزیسیون بر سر تصاحب کیسه های پول بیگانگان  که تحت عنوان مبارزه با انقلاب اسلامی در ایران صورت می پذیرد این روزها  باعث شده تا نمایشی کامل تر از  حماقت این طیف را در معرض افکار عمومی جلوه گر سازد.

دار و دسته دلالان ضد انقلاب که در اردوگاه رضا ربع پهلوی سر شان بی کلاه مانده است با ایجاد اختلافات عمیقی که در این جریان کاسبکارانه اتفاق افتاده و به رکود و شکست این حرکت انجامیده، به فکر راه اندازی تشکیلاتی با محوریت خودشان افتاده اند تا مبادا از قافله پادویی سناتورهای امریکایی و انگلیسی عقب بمانند.
 

 

در این راستا و در اواخر فروردین ماه طیفی چند ده نفره از این فرقه متشکل از افرادی چون  بهرام آبار،  رضا تقی زاده، آرمان چاروستایی ومحسن ذاکری، جهانگیر لقایی، دکترمحمود مرادخانی وآرمان نجم  با حضور در نشستی تحت عنوان همایش سازمان سکولار دموکرات در شهر کلن با فحاشی به تشکیلات عنکبوتي جدید ( بخوانید دکان جدید ) رضا ربع پهلوی حمله کرده و وی را باعث و بانی شکست های مکرر در جریان اپوزیسیون معرفی کرده اند.

رضا ربع پهلوی که در ادامه حرکتهای مضحکانه خود دستیار جدیدی چون امیر فخرآور صهیونیست خود خوانده همراهی اش می کند، در دیگر جریانات کاسبکارانه محبوبیتی نتوانسته است کسب کند و این بد اقبالی های مداوم باعث شده تا رقبایش هر روز بر تعدادشان افزود شود.

 

خسروی یکی از همراهان تشکیلات موسوم به سازمان ایرانیان سکولار دموکرات  در خصوص همایش برگزار شده در کلن با شعار دادن بدون عمل و همراه با دروغ ضد انقلابها می نویسد : " در پس گلايه ها و نا بهنگامي ها ، از ديار سخن تا نگار عمل امروز معتقدم نمي بايست به نكات مهمي كه از نشست آلمان بدست آمد اشاره نكرد .

نشست آلمان كه در بزنگاه نگراني ها از تلاش ناصحيح بعضي از برگزاركنندگان نشست شوراي ملي، منتج به ايجاد تواري وكنج نشين نمودن بسياري از دگر انديشان و حتي هواداران سنتي خاندان پهلوي شد، دل بعضي از صلاح انديشان را نيز بدرد آورد. "

این ضد انقلاب کهنه کار با اعتراف به شکست تشکیلات عنکبوتي موسوم به شورای ملی رضا پهلوی آن را حرکتی با نتیجه دور شدن نیروهای اپوزیسیون و در نهایت موازی کاری در اردوگاه آنان ارزیابی کرده و می گوید:" بديهي است از طرف كساني كه با عملكرد ناصواب خود بعضاً باعث فاصله گيري دگر انديشان شدند، اين حركت در نگاه اول برابر با موازي سازي شناخته شد ."

خسروی اما در زمان نقد و بررسی شکست های پی در پی اوپوزیسیون وعلل آن با اعتراف به ناکارآمدی تشکیلات خودشان نیز اذعان می کند که حرفهای بدون عمل و تکراری  در همایش خودشان هم حرف اول را می زده و می نویسد : " در اين گذر صرف نظر از هر آنچه ديگران گفتند و شنيدند و همگي تكراري بود و گاهاً زبان نقد ديگران را نیز برانگيخت "

امید دانا ضد انقلاب فراری که پس از خروج از کشور در دام سازمان رستاخیز نوین! افتاده بود، سرانجام پس از کش و قوس های زیاد با رسوائی از این سازمان! اخراج شد که این جدایی با بیانیه نویسی های تند از هر دو طرف همراه بود.

به گزارش بولتن نیوز، سازمان رستاخیز نوین!؟ در اطلاعیه ای اعلام کرد:

 بر پایه مرامنامه ۹ ماده ای، بگونه ای روشن سیاست خود را پایه ریزی کرده و شایستگی ماندگاری هموندان و یا خویشکاران ویژه در درون سازمان و کوشش در راستای گسترش این سیاست در چارچوب سازمانی بسته به اجرا و وفاداری به این مرامنامه دارد.

کدبان امید دانا که به خویشکاری در سازمان از بدو تشکیل آن کمر بسته بود و در جایگاه مسئول روابط عمومی انجام وظیفه می‌کرد، مدتی پیش روند کاری و تبلیغاتی خود را برگزید و در مواردی پا را فراتر قرار داده و با فعالیتها و تبلیغات خود بخشهایی از مرامنامه سازمان را نادیده گرفته، بر پایه این موارد در نشست دبیرخانه و پس از آن در نشست مسئولین تصمیم به اخراج ایشان از سازمان رستاخیز نوین انجام گرفت.

سازمان رستاخیز نوین ایران از مبارزان باورمند به سامانه پادشاهی و همچنین هموندان سازمان که مورد بی احترامی ایشان در طول زمان فعالیت آقای امید دانا قرار گرفتند پوزش می‌طلبد.

آقای امید دانا در نشست مسئولین بتاریخ ۱۱ آوریل ۲۰۱۳ از سازمان اخراج و هر گونه نگارش و سخنان و عملکردهای ایشان نشانی از سیاستهای بایسته و باورمندی سازمان را به همراه نخواهد داشت.

(سند اخراج امید دانا از گروهک دو نفره سازمان رستاخیز نوین ایران)

امید دانا ضد انقلاب فراری ساکن کشور سوئد مدعی است قبل از اخراج از این گروهک 2 نفره استعفاء داده است.

امید دانا در صفحه فیس بوکش نوشت: «دوستان گرامی من از سازمان رستاخیز نوین ایران برای کارهای غیر اخلاقی بعضی از اعضا که در صورت لزوم همه چیز را افشا خواهم کرد در تاریخ 7 آپریل استعفا خود را در ایمیل و مسیج فیس بوک فرشاد ورهرام و باند ایشان فرستادند، برای اینکه دروغ این دوستان آشکار شود به ناچار متن استفا خود و دلایل آن را که نمی‌خواستم به صورت علنی منتشر کنم در معرض عموم قرار می‌دهم تا یاران متوجه داستان بشوند، و دروغهای تازی صفتان را که بدین راحتی با نام ایران دروغ می‌گویند را نپذیرند.»

(سند ادعای امید دانا از صفحه شخصی فیس بوکش،او اصرار دارد استعفاء داده است)

امید دانا کیست؟

امید دانا فرزند کریم، در سال 1363 در جنوب تهران بدنیا آمد. او تا زمانی که از کشور خارج شد در این منطقه از تهران سکونت داشته است. وی با آنکه بارها و بارها عنوان می کرد فعال دانشجویی است اما تحصیلاتش تا مقطع سیکل بیشتر نبود.

او به جهت آنکه از لحاظ تحصیلی نتوانسته بود آنچنان موفقیتی حاصل کند سعی می نمود با برقراری ارتباط با سازمان ها و نهادهای ضدانقلاب کار و کسبی برای خود فراهم کند، به همین جهت او با بنیادی به نام آشویی که با حزب مشروطه ایران رابطه بسیار نزدیکی دارد ارتباط برقرار می کند. در جریان این رابطه امید دانا به سبب تحصیلاتش مورد شست و شوی مغزی قرار می گیرد و اندیشه او نسبت به مسائل مختلف تغییر می کند.

امید دانا با دریافت گذرنامه قانونی و با مشاوره و راهنمایی اربابان خود در حزب مشروطه از طریق مرز بازرگان از ایران خارج می شود، وی سپس به ترکیه می رود و از آنجا به یونان و در نهایت به سوئد رفت در آنجا پناهندگی دگرباشی گرفت و هم جنس گرا شد.

او در اوایل حضور خود به مانند دیگر افرادی که از ایران خارج شده اند مورد استقبال گرم محافل خبری و رسانه ای قرار می گیرد، رسانه های ماهواره‌ای تا جایی که می توانند از امید دانا بهره برداری سیاسی کرده و پس از استفاده تمام و کمال از وی، او را به مانند دستمال کاغذی به سطل آشغال می اندازند؛ در همین رابطه لازم است بدانید آریا آجرلو که در خروج امید دانا از ایران به او کمک کرده بود در آنسوی مرز به جهت مسائل مالی با امید دانا اختلاف پیدا کرده و امید دانا را از خود طرد می کند!

امید دانا چندی بعد در رسانه ماهواره ای ایران آریائی حضور پیدا می کند و آنجا نیز با دخی عبدی و آرین وطن خواه از عناصر بی سواد سلطنت طلب به مشکل بر می خورد و سرانجام نیز از آن رسانه اخراج می شود! امید دانا چندی نیز در تلویزیون پارس حضور داشت و از آنجا هم به مانند گذشته اخراج شد. همسرش که به خارج از کشور رفته از فساد اخلاقی امید بسیار نگران و ناراحت است و در بدترین شرایط در حال گذران عمر است.

پونه قدوسی روزنامه‌نگار ایرانی است که در بخش فارسی بی‌بی‌سی فعالیت و به همراه سیاوش اردلان و ستار سعیدی برنامهٔ نوبت شما را اجرا می کند. او حرفه ژورنالیستی را در سال 1990 در جریان زلزله رودبار آغاز کرد و پس از آن با رسانه های خبری زیادی همکاری کرد.
او در سال 2000 به سرویس جهانی بی بی سی پیوست و به عنوان تهیه کننده و مجری کار خود را آغاز کرد. پونه قدوسی به عنوان تهیه کننده برنامه جدید بی بی سی با عنوان «Newslight» و همچنین تهیه بولتن های خبری سرویس جهانی بی بی سی فعالیت خود را با بی بی سی ادامه داد. در سال 2008 در بی بی سی فارسی و در برنامه نوبت شما مشغول به فعالیت شد.
در فواصل سالهای 2011 تا 2010 پونه قدوسی مدیریت پروژه ای را بر عهده داشت که در جریان آن تاثیر استفاده از رسانه های اجتماعی در بین اقشار مردم (بی بی سی) مورد آزمون قرار می گرفت.در تاریخ 2011/فوریه/15 در همکاری با نیویورک تایمز و با نویسندگانی همچون NEIL MacFARQUHAR و  ALAN COWELLدر مقاله ی تحت عنوان «استفاده مجدد جمهوری اسلامی از زور علیه معترضان» علیه نظام جمهوری اسلامی ایران دست به قلم شد و در جریان آن از هیچ اقدامی در جهت تحریف واقعیت دریغ ننمود.

 

برنامه نوبت شما چه اهدافی  را دنبال میکند؟
مهمترین برنامه تلویزیون فارسی بی بی سی (BBCPersian) که مأموریت تأثیرگذاری بر افکار عمومی ایرانیان را با توسل به شیوه های گوناگون عملیات روانی تعقیب می کند، برنامه روزانه "نوبت شما” ست. دست اندرکاران این برنامه همواره تلاش می کنند حرف های مورد علاقه خود را از زبان مردم ایران بیان کنند.
افشاگری در شهریور 1390علیه صادق صبا ، قربانی تجاوز پونه قدوسی
این برنامه یک گاف بزرگ داد؛ یک سناریوی واحد را با جملاتی دقیقا عین یکدیگر، از زبان دو به اصطلاح مخاطب که ظاهرا از دو موقعیت جغرافیایی مختلف با نوبت شما تماس گرفته بودند، روی آنتن شبکه برد.
موضوع چه بود؟
در برنامه "نوبت شما” نیز یکی از مخاطبان بی بی سی فارسی پس از لحظاتی در حال بیان ماجرای این تجاوز بر روی آنتن زنده بود که مجری برنامه مذکور (سیاوش اردلان) بلافاصله سخنان آن مخاطب را قطع و تاکید کرد که مجبوریم "به خاطر رعایت حال آن مجری!” چنین تماس هایی را قطع کنیم
صادق صبا مدیر بی بی سی فارسی و لیلا خدابخشی سردبیر نوبت شما که با برملا شدن این ترفند کودکانه، موقعیت خود را متزلزل دیدند، قبل از بازخواست شدن از سوی مسؤولان سرویس جهانی بی بی سی و مقامات ذیربط در وزارت خارجه انگلیس، دو نیروی جزء را قربانی کرده اند تا مسؤولیت تمام رخدادهای مسأله دار شبکه را به گردن آن ها بیندازند و دیگر کسی خودشان را مورد مؤاخذه قرار ندهد.

پونه قدوسی به همکار تاجیک خود چه گفته بود؟
من هر روز از خودم این سوال را می پرسم، که چرا برای سرویس خارجی بی بی سی (BBC World Service) کار می کنم؟ در حالی که این شغل مرا از خانواده ام دور کرده است و مانع بازگشتم به ایران شده. شغلی که مرا از وطنم دور کرده است و خانواده ام را تحت فشار قرار داده است؛ این جملات توصیف وضعیت شغلی پونه قدوسی است به زبان خود او که در گفتگوهای خصوصی با همکارانش مطرح کرده است.
صادق صبا در مسئولیت خود ماند تا ثابت شود در بنگاه خبرپراکنی دولتی انگلستان با افراد دانه درشت هیچ گاه برخورد نمیشود.

بعد از این بود که پلیس انگلیس به ناچار اعلام کرد یک مجری دیگر شبکه بی بی سی به نام استوارت هال در دادگاهی در انگلیس در مورد اتهام تجاوز به زنان و دختر بچه ها مجرم شناخته شد.مجری کهنه کار بی بی سی که اکنون هشتاد و سه سال دارد بر ابعاد رسوایی جنسی مسئولان شبکه بی بی سی در دهه های گذشته افزوده است. استوارت هال به سه فقره سوء استفاده جنسی و آزار بی شرمانه دختران زیر سن قانونی متهم شده است.

«از آنجا که همگان ضعف های اپوزیسیون را به خوبی می شناسند امیدوارم نوشته حاضر مورد استفاده کیهان شریعتمداری قرار نگیرد تا ضعف های اپوزیسیون را دوباره برشمرد.»
«ناصر- م» از عناصر ضد انقلاب خارج نشین با درج این مطلب در پایگاه اینترنتی خودنویس نوشت: سال گذشته مردم ایران به فراخوان خانواده های زندانیان سیاسی هیچ اعتنایی نکردند... چرا رژیم اسلامی می تواند مردم را به پای صندوق های رای بکشاند اما اپوزیسیون نتوانسته مردم را به سوی خود جلب کند؟ چرا در حالی که 90روز دیگر انتخابات برگزار خواهد شد، نیروهای اپوزیسیون نباید یک آلترناتیو جامع و مانع داشته باشند. درد بسیار عمیق کنونی ما در این است که نیروهای اپوزیسیون در 34 سال گذشته موقعیت رژیم را تحکیم کرده اند و دیگر نزد مردم اعتباری ندارند و به سختی اعتماد آنان را به دست می آورند.
یادآور می شود نویسنده چند سال پیش به طور علنی از حمله رژیم صهیونیستی به ایران حمایت کرده بود. «ناصر- م» شهریورماه گذشته نیز در سایت گویا نیوز، اپوزیسیون را متهم به بی عرضگی کرده و نوشته بود: «گروه های رنگارنگ اپوزیسیون در خارج بیشتر به فکر نیازهای خود هستند تا مبارزه. کجایند همه آن نیروهای سیاسی که کشور را به مقصد مبارزه ترک کردند و حالا در خارج اتراق کرده و مشغول گشت و گذار هستند؟ 90درصد آنها که به خارج آمده اند، حالا به جمهوری اسلامی رفت و آمد دارند و درد مخالفان را مدت هاست که فراموش کرده اند.»
وی می افزاید: من از این خیلی دلم می سوزد که اپوزیسیون به بی عرضگی کامل رسیده است. اکتبر سال 1985 تازه از ایران به برلین غربی آمده بودیم و حداکثر اقامتمان را در آلمان پنج سال ارزیابی کرده بودیم. بیش از حد امیدوار بودیم که در آینده نزدیک باز خواهیم گشت. همه همت خود را معطوف کرده بودیم که بیشتر علیه رژیم مبارزه کنیم و حکومت هرچه زودتر سرنگون گردد و هرچه سریع تر به وطن بازگردیم. هیچ علاقه ای به فراگیری زبان آلمانی از خود نشان نمی دادیم. آنها هم که زبان آلمانی را یاد می گرفتند؛ بعضی ها آنها را مسخره و لیبرال خطاب می کردند!